Enn að samgöngumálum

Í ljósi þess að ég bý á meginlandi Evrópu og er eigandi fransks bíls ákvað ég að kynna mér álfuna í svokölluðu road trip-i.

Fyrst þurfti þó að koma bílnum í skikkanlegt horf en hann hafði gefist upp fyrir skömmu á leið sinni til Vínarborgar er danskur félagi ætlaði að sækja danska kærustu sína. Við fengum flugþjóninn Lubo til að skutlast með okkur í von um að pumpa lífi í frakkan. Það tókst svo æðivel að ég fór strax að plana ferð um álfuna okkar.Allt gékk að óskum til að byrja með, ekki feilspor á fyrsta legg en þó var hann hvíldinni feginn í Budapest einsog sést á myndinni.
Þessi var tekin við landamæri Ungverjalands og Slóveníu. Glaður bílstjóri á góðri stundu.
Næst var haldið til Ljubljana. Þar gafst Frakkinn upp við ein gatnamótin. Leggurinn sem slíkur var easy en þegar í borgina var komið slökknaði bara allt í einu á honum.
Eftir grúsk, svita og blótsyrði fannst kvillinn sem var lítilsháttar. Sambandsleysi í kveikjukerfi.
Því var reddað í snarhasti en svo ekið að verkstæði. Frakkinn náði ekki þangað og varð því að kalla út tvo viðgerðarmenn. Þeir komu með verkfæri og sína fagþekkingu og bíllinn spriklaði af stað og skundaði til Feneyja.
Eftir þann fagra stað lá leiðin til Graz, Austurríki. Alparnir voru bílnum engin hindrun og virtist hann jafnvel kunna vel að meta þá náttúrufegurð sem við blasti.
Við komuna til Bratislava fékk fákurinn svo meðferð sem hann hafði svo sannarlega unnið sér fyrir. Velheppnuð ferð og enn eitt dæmið um nauðsyn samgangna.

haustfærsla

Í ljósi þess að uppáhalds árstími okkar Hrannars er genginn í garð fannst mér kominn tími á færslu.
Ég hef flutt mig um set eða um 3km. Nú lifi ég við þann stórborgar unað að geta hvergi lagt bíl mínum en ég var semí-svikinn af leigusala mínum. Ég er ekki ólíkur Costanza fjölskyldunni. Fæ mig ekki til að greiða fyrir stæði.
Ein versta máltíð sem ég hef fengið í starfi. Sky Europe. Þeir fóru á kúpuna í morgun.
Minnti mig soldið á lirfuna sem Brooks gaf fuglinum sínum í Shawshank.
Næst mun ég fá mér rauðan bíl. Einfaldlega flottari.
Okkar reyndasti kafteinn ræðir við eina okkar reyndustu fluffu. Um hvað! má Guð vita. Þessi kall er einn sá snjallasti og er Austurríkismaður. Gamall rallýkall og sonus SS-foringja. Sjálfur segist hann ekkert vita um helförina því slíkt sé ekki rætt á hans slóðum.
Besta máltíð sem ég hef fengið í mínu starfi. Royal Air Marok
Miðbæjargatnamót í Bratislava. Allt að gerast en um leið, ekkert

Condemnation

Í ljósi þess að Grímur átti afmæli fannst mér kominn tími á færslu. Þvílíkur kraftur og dugnaður sem hefur drifið þennan pjakk áfram. Hægt að læra endalaust af honum. Og einsog sést á meðfylgjandi mynd að þá er bræðrakærleikurinn aldrei langt undan. Til hamingju...
Skellti klassíska Renaultinum í olíuskipti. Þegar maður býr á meginlandi Evrópu er betra að vera á vel smurðum fák því maður veit aldrei hvert verður haldið næst. Borgir einsog Skopje, Krakáw og Lundur koma strax uppí kollinn.Flugvirkinn ógurlegi virðist ætla svíkja einmana vin í austur Evrópu. Ég hef ósjaldan valhoppað um strætin hér "vitandi" að von væri á kauða á tónleika með okkar ástkæra DM.
"Hey, frænka mín er með barn á brjósti mar" eða hvað hann sagði. Vinslit segja sumir, sjáum til segi ég.
Tók þessa af tveimur listamönnum í Ford Ranger ´00 3000cc. Gaman að sjá andstæðurnar. And-listamenn segja sumir...! Nei segi ég, fengu hann lánaðan.
Svo vil ég að lokum þakka kærlega fyrir þátttökuna í könnuninni hér til hliðar. Fimm búnir að kjósa á aðeins fjórum mánuðum. Ég er með tilfinningar.
Jæja, má ekki vera aðessu, vinnan kallar. En það er föstudagskvöld segja sumir..! First duty, then pleasure segi ég.
Skál fyrir G.Þ. productions.

Basic Abuse

Á fallegum degi í Bratislava er óneitanlega girnilegt að fara í bíltúr.
Samband mitt við þennan bíl hefur einkennst af von, vonbrigðum, gríðarlegri gleði og aftur von. "hope is a good thing" stóð einhversstaðar.
Á leið minni einn daginn einhvert fór allt á versta veg. Gangtruflanir gerðu ítrekað vart við sig og allt í einu fór hljóðkúturinn af með miklum hvelli enda fór stuðarinn af í leiðinni. Reynsla mín af næturvörslu gagnaðist mér lítið sem ekkert en þó náði ég að hökta að næstu bensínstöð. Starfsmaður þar taldi púst & stuðara vera vandamál mitt og skildi ekkert í því að bíllinn vildi ekki í gang. Hann tengdi hljóðkútinn við þá staðreynd að bíllinn fór ekki í gang næsta hálftímann.
Ég vissi strax að ég yrði að kalla Dan til.....
Hann kom einsog hendi hefði verið veifað og gerði áhyggjur mínar að engu. Fór í gegnum allt rafkerfið og komst að sambandsleysi í kveikjudreifaranum. Í dag er ég staddur fjarri Bratislava en veit þó af varahlut bíðandi eftir mér við heimkomu.
Tók þessa til að ná mínu fram þegar varahluturinn var pantaður.Nú þegar Jóhanna hefur gert mann stolltan af landi og þjóð aftur fannst mér tilvalið að kíkja til Íslands. Því fjárfesti ég í flugmiða heim í lok mánaðar.
Í lokin vil ég óska Sigurði Þ. til hamingju með afmælið. Einsog gerst hafi í gær þegar hann lúbarði húðirnar með Basic Abuse.

Slovak Republic

Skellti mér einn daginn að skoða golfvöll hér í næsta nágrenni. Endaði inná æfingu hjá mínum mönnum í Hoba. Hef ekki enn farið á leik í íshokkí og deildin nýbúin. Áhugi minn efldist til muna enda ber ég náttlega nafn eins harðasta hokkí-leikmanns allra tíma ha.
Friðgeir félagi minn fór frammá mynd af póstkassa og lögregluþjóni. Ég hef ekki fundið sjálfstraust til að nálgast löggu en fann típískan póstkassa sem ung stúlka uppgötvaði á sínum tíma...
Hvíta húsið í Bratislava. Nýlega settist nýr forseti að eftir mikla baráttu við skelegga konu hér í borg. Unga fólkið er ekki sátt því sá nýi er snarkommunistaður...
Olíuskipti að hætti slóvakísks ground engineer. Ekki man ég við hvaða tækifæri ég tók þessa..
Robert(nágranni), ég(næturv.), Dan(samstarfsmaður&nágranni), Julio(félagi nágranna) og Nikki(fluffa). Scandinavískt garden partý að hætti okkar Dan. Héldumetta á forsetakosninganótt og skildum ekkert í dapri mætingu. Allt í áróðursplöggum í borginni en við óðum áfram á fáfræðinni. Mætingin batnaði þó eftir því sem leið á kvöldið og gleðin tók þau völd sem hún vildi taka.
Hittum einn tékkneskan á localnum sem var að eigin sögn búinn með áfengiskvótan en drakk kaffi einsog enginn væri morgunndagurinn.
Baba´s bikers hangout... Norður af Bratislava. Glöggir lesendur taka sjálfssagt eftir klassískum Renault 5.
Samstarfsmenn. Skeleggir, óhræddir og viðkunnanlegir. Allavega allajafna.
Næst verður fjallað um veturinn sem leið, samskipti kynjanna, Hörð, músík og jafnvel fjallað um Lýðvarpið.

...að samgöngumálum

Þegar maður kemur frá litlum hafnarbæ, er ekki nema von að maður taki andköf í stórborgum einsog Bratislava, vilji maður gera vel við sig. Í ljósi þess að ég nýt mikillar velgengni ákvað ég að versla mér bíl. Þegar Pavol Paška renndi í hlað á klassískum Renault vissi ég að örlög mín voru ráðin hvað samgöngur varðaði.
Fyrst fékk ég samstarfsmann og meðleigjanda til að kíkja á hjólabúnað enda fátt mikilvægara.
Til að ganga frá svona kaupum þarf ýmislegt að ganga upp. Pappírsvinna hefur fengið nýja merkingu hjá mér eftir veru mína í Slovak Republic.
Fyrir Pavol Paška var þetta gríðarerfiður dagur. Eftir að hafa logið lítillega að mér varðandi skoðunarvottorðið sem svo ekki fékkst, þurftum við að fara útí buskan til að fá skoðun hjá kunningja hans.
Eitt og annað gladdi mitt kapítalíska auga....!
Á leið okkar heim var völlur á félaganum sem reykti og blístraði á víxl.
Í lok viðskipta var að sjálfssögðu tekist í hendur og brosað. Ekki á hverjum degi sem báðir aðilar græða.
Þess má í lokin geta að bíllinn sem keyptur var um miðjan febrúar mánuð hefur ekki tekið feilspor.
Boðskapur þessara viðskipta er að sjálfssögðu að velja klassík.....

Bratislava 2

Ég gerði mér lítið fyrir og flutti í ríkra manna hverfi. Glæsibifreiðar, villur og löggæsla. Þó er einn vankanntur á. Búum sjö í ca. 80 fm íbúð. Ég fékk að stökkva í stofuna sem er afgirt með ruslrennihurðadrasli. Ekki ólíkt því að búa í tjaldi. Er reyndar að bíða eftir að feikifín aðstaða á efri hæðinni losni en þá mun ég búa nokkuð vel. Stærra herbergi, gluggi, betra eldhús, betri stofa og aðeins einn annar sem býr á þeirri hæðinni. Þann "eðal" fæ ég í síðasta lagi 1. mars.
jebb, afmæli bjórsins og bíð ég hérmeð öllum í ískalt slóvakískt öl í innfluttningspartýinu mínu.
Heimili mitt. Bý þarna þar sem hvíti parturinn er við hlið gula partsins. 2 Slóvakar, 1 Dani, 1 Ítali, 1 Rúmeni og kærasta eigandans er frá Póllandi. Allt er þetta feikifínt lið. Tillitsemi tíðkast ekki á þessu heimili sem er slæmt fyrir tjaldbúann mig en kemur sér vel þegar það kemur sér vel.
Þetta fagra hús er í götunni minni og einsog glöggir leikmenn sjá er hallaskilti þarna enda bý ég í hlíð ekki ólíkri Beverly hlíð. Hinn frægi Bratislava kastali er steinsnar frá heimili mínu. Þangað hef ég þó aldrei komið enda enginn fokking túristi hérna sko.
Eitt af fjölmörgum torgum gamla bæjarins.
Næsta færsla verður klárlega um samgöngur.

Bratislava

Í upphafi Slovakiu ferðar minnar bjó ég á milli flugvallarins og höfuðstöðva Air Slovakiu. Hljómar vel...! en minnti mig í besta falli á sjómennsku... Maður grét sig í svefn þegar maður náði ekki að sofna úr leiðindum. Kom hingað með tvær bækur og sá frammá að hafa uppfyllingarefni fyrir næstu mánuði en ég stútaði þeim á tæpum fimm dögum eða eitthvað svoleiðis.
Magnað hvað flugvellir eru óspennandi staðir.
Slóvakar eru magnað fólk. Held ég, ha. Enganveginn búinn að átta mig á þeim. Eru allavega nice, skilja ekki ensku, fíla Skoda, einsog ég, dub-a allar myndir og stundum skín í kommann.
Ákvað að birta þrjár myndir af sama trénu.
Hótel Slov Air. Flugvöllurinn á vinstri hönd og höfuðstöðvar Air Slovakia til hægri. Alger draumur í dós að chilla þarna og synd að maður hafi ekki fæðst á þessum slóðum.
Herbergið sem var mér sem fangaklefi. Ég komst að því að það er nú ekki alslæmt að vera í fangelsi með hreina samvisku. Kom sér gríðarlega vel á stundum að vera með reynslu úr næturvörslu. Hef fyrir löngu lært þá list að eyða tíma.
Svona er semsagt flugvallasvæðið. Í næsta pistli verður farið downtown en þar bý ég nú. Mun jafnvel minnast ögn á samgöngumál en einnig fjalla um Búdapest.

Keypti mér skó í gær

Útgáfutónleikar Inga

Hrannar hringdi um daginn og vildi ólmur komast á tónleika Inga vinar sína. Sounds good sagði ég og smellti mér. Þegar þangað var komið fattaði ég að Hrannar hafði verið að bíða eftir þessu svo vikum skipti. Keyrði óvenju hratt og var allur á iði í sætinu. Við Gerður og Kris-b náðum engu sambandi við hann og eftir að Ingi steig á svið var hann í eigin heimi.
Ingi stóð sig vel og allir virtust sáttir. Jafnvel ömmur hans.
Stemmningin magnaðist með hverju laginu og Hrannar var orðinn sveittur og vægast sagt ánægður með vin sinn frá Tulsatímanum. Loks náðu þeir félagarnir saman og virtist Ingi ekkert minna sáttur með hittinginn en þeir Hrannar og Kris. Þeir spjölluðu um stund og grínuðust en allt þeirra á milli var á ensku og erfitt að skilja.Að lokum var allur vindur úr Hrannari og þurfti ég að keyra heim. "Gaman aðessum gaur maður" var það eins sem Hrannar sagði á leiðinni heim.