Mánudagur

Það má segja að sumarið sé komið þó svo að helgin sé búin. Björn er kominn til skersins og byrjaði á því að hrifsa Óla Stef í veiðiferð norður í land.
Spurningar þessarar viku eru tvær:
1.Allir þekkja hið ameríska Grand Canyon en gleyma stundum að fleiri eru canyon-in og spurt er, í hvaða landi er þetta fagra canyon???(þú mátt gjarnan smella á myndina)

Dagbók Berlínarkonu var lesin í vikunni sem leið af næturverði. Bókin er af helfarar-toga nema að hún er rituð af Þjóðverja einsog nafnið gefur til kynna. Hún er ekki eins hörð/gróf og minningar Leifs heitins Muller í Býr Íslendingur hér, kannski vegna þess að maður var orðinn vanur nauðgunum strax í fyrsta kafla. Bókin gerist í stríðslok. Dagbókin upplýsti mig ansi mikið um líf Þjóðverja í og eftir stríð. Martha Hillers er vel gefin, vel menntuð og lífsreynd 33 ára kona. Slær stundum á létta strengi og tekst á við niðurlæginguna með skrifunum. Hún telur sig ekki verða ófríska því "ekki vex gras á fjölförnum stíg" og svo minnist hún þess á lokadegi bókarinnar þegar henni verður litið útum gluggann "fyrir framan húsið okkar stöðvaðist kerra sem var dregin af horuðum klár, Lutz Lehman, fjögurra ára gutti, kom aðsvífandi með móður sinni, nam staðar fyrir framan kerruna og spurði með draumkenndum hreim í röddinni: Mamma er hægt að borða hestinn?" Þær eiga það allar sameiginlegt þessar stríðsbækur að hungur yfirtekur allt annað. Mæli með henni og munið að mánudagur í vinnu er betri en helgi í einhverju.
2.Hvað heitir leikarinn sem lék eina geðþekkustu persónu níunda áratugarins???