...að samgöngumálum

Þegar maður kemur frá litlum hafnarbæ, er ekki nema von að maður taki andköf í stórborgum einsog Bratislava, vilji maður gera vel við sig. Í ljósi þess að ég nýt mikillar velgengni ákvað ég að versla mér bíl. Þegar Pavol Paška renndi í hlað á klassískum Renault vissi ég að örlög mín voru ráðin hvað samgöngur varðaði.
Fyrst fékk ég samstarfsmann og meðleigjanda til að kíkja á hjólabúnað enda fátt mikilvægara.
Til að ganga frá svona kaupum þarf ýmislegt að ganga upp. Pappírsvinna hefur fengið nýja merkingu hjá mér eftir veru mína í Slovak Republic.
Fyrir Pavol Paška var þetta gríðarerfiður dagur. Eftir að hafa logið lítillega að mér varðandi skoðunarvottorðið sem svo ekki fékkst, þurftum við að fara útí buskan til að fá skoðun hjá kunningja hans.
Eitt og annað gladdi mitt kapítalíska auga....!
Á leið okkar heim var völlur á félaganum sem reykti og blístraði á víxl.
Í lok viðskipta var að sjálfssögðu tekist í hendur og brosað. Ekki á hverjum degi sem báðir aðilar græða.
Þess má í lokin geta að bíllinn sem keyptur var um miðjan febrúar mánuð hefur ekki tekið feilspor.
Boðskapur þessara viðskipta er að sjálfssögðu að velja klassík.....