mánudagur, febrúar 16, 2009

Bratislava 2

Ég gerði mér lítið fyrir og flutti í ríkra manna hverfi. Glæsibifreiðar, villur og löggæsla. Þó er einn vankanntur á. Búum sjö í ca. 80 fm íbúð. Ég fékk að stökkva í stofuna sem er afgirt með ruslrennihurðadrasli. Ekki ólíkt því að búa í tjaldi. Er reyndar að bíða eftir að feikifín aðstaða á efri hæðinni losni en þá mun ég búa nokkuð vel. Stærra herbergi, gluggi, betra eldhús, betri stofa og aðeins einn annar sem býr á þeirri hæðinni. Þann "eðal" fæ ég í síðasta lagi 1. mars.
jebb, afmæli bjórsins og bíð ég hérmeð öllum í ískalt slóvakískt öl í innfluttningspartýinu mínu.
Heimili mitt. Bý þarna þar sem hvíti parturinn er við hlið gula partsins. 2 Slóvakar, 1 Dani, 1 Ítali, 1 Rúmeni og kærasta eigandans er frá Póllandi. Allt er þetta feikifínt lið. Tillitsemi tíðkast ekki á þessu heimili sem er slæmt fyrir tjaldbúann mig en kemur sér vel þegar það kemur sér vel.
Þetta fagra hús er í götunni minni og einsog glöggir leikmenn sjá er hallaskilti þarna enda bý ég í hlíð ekki ólíkri Beverly hlíð. Hinn frægi Bratislava kastali er steinsnar frá heimili mínu. Þangað hef ég þó aldrei komið enda enginn fokking túristi hérna sko.
Eitt af fjölmörgum torgum gamla bæjarins.
Næsta færsla verður klárlega um samgöngur.

sunnudagur, febrúar 08, 2009

Bratislava

Í upphafi Slovakiu ferðar minnar bjó ég á milli flugvallarins og höfuðstöðva Air Slovakiu. Hljómar vel...! en minnti mig í besta falli á sjómennsku... Maður grét sig í svefn þegar maður náði ekki að sofna úr leiðindum. Kom hingað með tvær bækur og sá frammá að hafa uppfyllingarefni fyrir næstu mánuði en ég stútaði þeim á tæpum fimm dögum eða eitthvað svoleiðis.
Magnað hvað flugvellir eru óspennandi staðir.
Slóvakar eru magnað fólk. Held ég, ha. Enganveginn búinn að átta mig á þeim. Eru allavega nice, skilja ekki ensku, fíla Skoda, einsog ég, dub-a allar myndir og stundum skín í kommann.
Ákvað að birta þrjár myndir af sama trénu.
Hótel Slov Air. Flugvöllurinn á vinstri hönd og höfuðstöðvar Air Slovakia til hægri. Alger draumur í dós að chilla þarna og synd að maður hafi ekki fæðst á þessum slóðum.
Herbergið sem var mér sem fangaklefi. Ég komst að því að það er nú ekki alslæmt að vera í fangelsi með hreina samvisku. Kom sér gríðarlega vel á stundum að vera með reynslu úr næturvörslu. Hef fyrir löngu lært þá list að eyða tíma.
Svona er semsagt flugvallasvæðið. Í næsta pistli verður farið downtown en þar bý ég nú. Mun jafnvel minnast ögn á samgöngumál en einnig fjalla um Búdapest.