gestapistill, annar hluti

Já jæja þá er komið að því að halda áfram með "Stiklað á Stóru í lífi
Emma Tott" En það var góðvinur okkar Emma sem einmitt á heiðurinn á
því að Emmi átti á köflum eftir að vera kallaður Emmi Tott. Sá
snillingur heitir Einar eða "Bjúgan eins og Emmi kallaði hann" en hann spilaði meðal annars á gítar með stórhljómsveitum á borð við, Basic Abuse
og Stolíu svo einhverjar séu nú nefndar...En allavega á bakvið "Totterinn" eru margar skemtilegar
sögur og hafa samferðamenn Elmars verið fjölmargir í gegnum tíðina.
þar á meðal menn eins og: Pétur Bakari (eða Pétur Leiðinlegi eins og
ég kýs að kalla hann), Trausti Eysteins (af Billanum), Pési litli (úr
hafnarfirði), og svo mætti lengi telja... en sá samferðamaður sem ég
ætla einblína nu á er ólafur nokkur Hreggviðsson... En á meðal Emma og
Óla tókst góður vinskapur hér á árum áður... þó þeir hafi komið úr
ólíkum áttum voru þeir tveir helvíti góðir saman... Emmi gat notað óla
og 'Oli gat notað Emma... það sem ég á við með því er að Emma eru
allskyns plott og plön í blóð borin og sjálfsagt fáir sem standa honum
jafnvígis þegar kemur að þeim athöfnum... En ´´Oli var einmitt mjög
auðveld bráð fyrir meistarann sjálfan...það voru td. ófáar pizzurnar
sem Totterinn splæsti á okkur strákana... sem hann skrifaði á óla og
óli líklegast á einvern annan....Emmi var aldrei feimin við að leyfa
öðrum að njóta arðsins úr slíkum plottum... En svona gengu kaupin
á eyrinni fyrir sig í þá daga... En þó Óli hafi kannski ekki hagnast
fjárhagslega á þeim samskiptum sem urðu þeirra á milli gat hann alltaf
´stólað á það að Emmi myndi ekki horfa upp á það að Óli vinur sinn
yrði lamin í hans viðurvist...En Óli var snillingur í að koma sér í
vandræði!!! Þetta gerist á þeim tíma þegar slagsmál og bar´smíðar
spiluðu stóra rullu í lífi Elmars. En ef það var eitthvað sem þú gast
treyst á, á þessum blóðugu árum '94 - '96, þegar bærinn fylltist af
draugfullu fólki á mín.03:00, þá var það að Emmi sem skyldi vera sá
maður sem ekki hyrfi úr horni þínu þegar eitthvað bjátaði á. Og það
get ég sjálfur skrifað undir... En eitt skiptið þegar við félagarnir
sátum við drykkju heima hjá mér á Hjallabrautinni... þarna voru menn
eins og Emmi, Kristinn Páll, Stjáni, Mikki, óli Hregg, Roskop... við
erum úti á svölum eitthvað að bardjúsa þegar ég og Emmi komum auga á
Hallorm bróðir Magga Hvíta á hjóli fyrir utan blokkina... við rjúkum
undir eins inn í eldhús til að finna þar einvhern viðbjóð til að grýta
fíflið... við komum út á svalir með fangið fullt af eggjum, karteflum
og ef mig minnir rétt eplum og appelsínum einnig... sem sagt var
stórskotarliðið búið að stilla sér upp þarna á svölunum og tilbúið að
slátra Hallorminum... Þegar Ormurinn var búin að fá Egg í andlitið og
Appelsínu í punginn hvarf hann á braut grenjandi eins og aumingi með
hor... En þetta lífgaði svo sannarlega upp á samkomu okkar félaga og
mátti sjá á sumum að ekki voru allir orðnir saddir af slíkum árásum...
og viti menn! Ekki leið af löngu þegar þessi blásaklausi miðaldra
maður kemur hjólandi upp Hjallabrautina og fær stærðarinnar "Grill
Karteflu" í smettið af það miklu afli að það fossblæðir úr nefi
mannsins. Á þessu augnabliki átta ég mig á því að þarna eru menn
komnir með blóð bragðið í mun og öskra af svölunum mínum setningar
eins og: Drullaðu þér í burtu aumingi; Viltu að ég fokking drepi þig
aumingi.. Viltu að ég komi niður og gangi frá þér...
Ekki man ég hverjir þetta voru sem öskruðu en þarna fannst mér nú nóg
komið og byrjaði að reyna fá strákana inn af svölunum og róa þetta
aðeins. Og mig minnir að það hafi næstum alveg gengið og ég hafi verið
að loka svalardyrunum þegar aumingjamaðurinn gerir þau mistök og
kastar karteflunni til baka upp´og í svalarrúðuna... 'A nákvæmlega
tveimur sekúndubrotum tæmist íbúðin og eftir standa ég og Kristinn
Páll gjörsamlega gátaðir... við vissum alveg hvaða örlög
aumingjamaðurinn myndi hljóta... Framhald á morgun...